Vorig weekend had ik weer eens bezoek.
Deze keer waren het de 'mammie' en 'pappie' die kwamen aangevlogen.
Ik haalde weer eens mijn gidstalenten boven en nam hen op sleeptouw door de stad.
Ondertussen heb ik al ongeveer een 'Riga in een weekend'-programma voor mijn bezoekers.
(Wie in de toekomst naar Riga wil en een stadsgids zoekt: we kunnen wel iets arrangeren!)
Het voordeel aan ouders die op bezoek komen, is dat ze een restaurantbudget hebben. Heel fijn en gezellig!
Gisteren ging ik zelf weer eens op tocht door Letland. Ieva en ik namen de bus naar Liepaja, een stadje aan de kust, dicht bij Litouwen. Het is de derde grootste stad van Letland. 89400 inwoners, voor diegenen die wat zien in cijfers.
Zoals in iedere stad waren er kerken en een markt. Maar in Liepaja is ook het eerste 'rockcafé' van Letland, een rockfestival in de zomer en een universiteit. De stad leeft en dat kan niet van iedere stad in Letland gezegd worden.
Buiten het centrum is er 'Karosta', een voormalige marinebasis onder de Sovjetbezetting. Nu zijn er vooral Sovjetappartementsblokken en oude huizen, een grote orthodoxe kathedraal in het midden verdoken tussen de bomen, de gevangenis die nu een soort van museum is en een zeepier van 1,8km. Het contrast tussen de grijze appartementen en de goud-blauw-rode kathedraal is heel vreemd. Er wonen nog mensen, maar er een hangt een vreemd/interessant sfeertje. Het grijze weer maakte het ook niet direct gezelliger.
En grijs is het hier de laatste tijd wel. Het is de donkerste periode van het jaar en het wordt precies nooit helemaal dag. In feite is het bijna gezelliger om in het donker in de stad rond te lopen, als alle kerstlichtjes branden, dan 'overdag' wanneer alles even grijs is. De temperaturen vallen nog mee. We wachten vol ongeduld op de echte sneeuw...
foto's: Karosta
Geen opmerkingen:
Een reactie posten