Mijn tijd zit erop. Tenminste die in Riga.
Ondertussen ben ik al ruim een weekje terug op Belgische bodem en verloopt mijn communicatie terug in het Nederlands op azerty-toetsenborden.
Het went veel te snel.
Wel ben ik weer maar eens verhuisd (nieuw kot in Gent). Deze keer is het toch minstens voor een maand of 6.
Tijdens mijn laatste dagen in Letland ben ik er trouwens nog in geslaagd om de president tegen het lijf te lopen.
Samen met Mara gingen Katja en ik naar de vernissage van een tentoonstelling ('Painted in Normady') in het Nationaal museum, waar Mara's moeder werkt.
Meneer de President Valdis Zatlers was er ook, samen met zijn mevrouw en 3 bodyguards. Als ik wou, kon ik hem 'voetjelap' leggen. Maar mijn zin naar huis was toch net iets groter dan mijn nieuwsgierigheid naar de binnenkant van een Letse cel.
Riga was fijn, heel fijn.
Ooit ga ik er terug om herinneringen op te halen.
Ik heb ervan genoten, ook van dit geblog.
Het doet me deugd dat mijn roddels gesmaakt werden.
Nu vlieg er hier weer in.
(met heel veel zin)
*
Fien
Foto: De Kemmelberg
